Bartimeus

Jer 31, 7-9
Mc 10, 46-52

Vandaag lezen we in het evangelie volgens Marcus de ontmoeting tussen Jezus en een blinde bedelaar.  Jezus kwam met zijn leerlingen aan in Jericho.  Het is de laatste etappe van Jezus’ reis op weg naar Jeruzalem. 

Jezus is al een tijdje op weg en we zien dat overal waar Hij komt veel mensen zich verzamelen om hem te zien.  Jezus was een bekendheid geworden, de verhalen over zijn genezingen en over de broodvermenigvuldigingen deden de ronde en heel veel mensen waren erg benieuwd om Jezus te zien. 

Iedereen wilde dichterbij komen om Hem te zien, om Hem aan te raken, om Hem om genezing of redding te vragen.  De mensen gingen naar Jezus omdat ze op zoek waren naar geluk, naar vrede.  En Jezus laat hen tot bij hen komen, Hij geeft hen vertrouwen, Hij is er voor hen.  Hij stuurt hen niet weg als hij moe is, Hij laat niet toe dat de leerlingen de mensen wegsturen als het laat wordt en ze nog niet gegeten hebben.  Dan laat hij verzamelen wat er is, 5 broden en 2 vissen en hij laat die uitdelen aan de mensen en iedereen heeft ervan kunnen eten.

Ook als de kinderen  tot bij Jezus willen komen, stuurt Hij hen niet weg. 

Vandaag is het de beurt aan Bartimeus, die zit te bedelen aan de poort van Jericho.  Zoals alle blinden in de tijd van Jezus was hij een sukkelaar.  Hij kon niet werken dus moest hij wel bedelen.  En waarschijnlijk zat hij aan de poort van de stad omdat langs die weg veel mensen binnen en buiten kwamen en hij dus meer kan had om iets te krijgen. 

 

Bartimeus heeft begrepen wat het betekent om te bedelen, om iets te vragen dat je écht graag wil.  Eigenlijk is bedelen hetzelfde als bidden.  Of beter gezegd: eigenlijk zou ons gebed meer moeten lijken op het bedelen van een arme… Vragen zonder ophouden, met geduld en met doorzetting blijven vragen aan de Vader en erop vertrouwen dat Hij ons gebed zal verhoren. 

Bartimeus kon niets zien, alles rondom hem was donker.  Hij kon de mensen niet herkennen die hem voorbijliepen, hij wist zelfs niet wie voorbijkwam en wie niet.  Maar die dag was een bijzondere dag.  Hij hoorde het geluid van de menigte die dichterbij kwam en in de duisternis van zijn leven ontdekt hij een aanwezigheid.  Wanneer hij doorheeft dat het over Jezus gaat, die jonge profeet uit Nazareth, begint Bartimeus te roepen:  Zoon van David, Jezus, heb medelijden met mij.’ 

Dit is een arme manier van tot Jezus te spreken.  Niet zoals de rijke jongeling die naar Jezus ging en vroeg wat hij moest doen om het eeuwig leven te verwerven, die zei dat hij alle geboden al onderhield en die eigenlijk van zichzelf vond dat hij goed bezig was.

Nee, Bartimeus spreekt Jezus op een andere manier aan: Zoon van David, heb medelijden.  Bartimeus roept Jezus met een kreet die de vreugde van de menigte verstoort.  En de mensen worden boos en snauwen dat hij zijn mond maar beter moet houden. 

Maar Bartimeus roept nog harder, want hij krijgt hoop dat de ontmoeting met Jezus zijn leven wel eens volledig zou kunnen veranderen.  Jezus is niet doof voor de kreet van de armen.  Hij hoort Bartimeus roepen, hij blijft staan en zegt aan de mensen: Roep hem.  Jezus leert de mensen om opnieuw naar de arme Bartimeus te kijken, maar deze keer met hun hart, met een blik van medelijden. 

De mensen roepen Bartimeus, maar nu snauwen ze niet meer.  Ze spreken hem een bemoedigend woord toe:  Houd moed, sta op, Hij roept u.’  En wat doet Bartimeus?  Hij wierp zijn jas weg, hij sprong recht en hij haast zich naar Jezus.  Deze blinde man ziet Jezus eigenlijk beter dan de mensen die kunnen zien, want hij heeft begrepen dat Jezus hem kan redden. 

En wanneer Jezus vraagt wat Hij voor Bartimeus kan doen, antwoordt deze laatste: Rabboeni, wat meester betekent, dat ik kan zien.  Meester.  Ja, Bartimeus heeft begrepen dat Jezus écht de meester van ons leven is, omdat hij ons leert hoe te leven, omdat hij ons leert hoe lief te hebben, omdat hij ons leert om de arme en zwakke bedelaar in het midden te zetten en hem te helpen

Bartimeus vertrouwt op Jezus en zijn vertrouwen redt hem.  Dat gebeurt met iedereen die luistert naar de woorden van Jezus.  Want dit luisteren naar de woorden van Jezus, leidt ons niet naar een leegte, dit luisteren leidt ons naar de persoonlijke ontmoeting met de Heer. 

Dat gebeurt er met Bartimeus.  Zijn geloof heeft hem gered, omdat hij het licht van Jezus zag, ook als was hij blind. 

Bidden wij dan dat wij zoals Bartimeus zouden vertrouwen dat Jezus ons kan redden, bidden wij dat wij zoals Jezus halt zouden houden bij wie aan de kant van de weg zit te bedelen, bidden wij voor de vluchtelingen die alles hebben achtergelaten om hun redding te zoeken in Europa.  Bidden wij ook voor het einde van alle geweld en oorlog.