Welkom

Welkom op de blog van het Land van de Regenboog. Op deze blog vind je wekelijks de tekst van de kinderliturgie tijdens de eucharistieviering van Sant Egidio, elke zondag om 17u in de Sint Carolus Borromeuskerk te Antwerpen.

Het Land van de Regenboog is een internationale beweging van en voor kinderen die zich willen inzetten om samen een betere en meer menselijke wereld uit te bouwen. Kinderen van 5 tot 12 jaar zijn welkom.


Meer info op de website van de gemeenschap van Sant Egidio.

zondag 2 maart 2014

Jes 49, 14-15
Mt. 6, 24-34

Beste vrienden,

De woorden van Jezus doen ons nadenken over ons eigen leven, wat ons bezighoudt, waarover wij ons druk maken in ons leven.   maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten of drinken, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. En wat maken jullie je zorgen over kleding?

Jezus zegt: Kijk naar de vogels in de lucht en de lelies in het veld.  En toch, maken wij ons druk over wat we graag zouden hebben en niet krijgen… En toch maken wij ons druk om die nieuwe schoenen die zo in de mode zijn en die we nog niet hebben… en toch maken wij ons druk om een nieuw speelgoed te krijgen, zelfs als we al veel andere dingen hebben…

Jullie hemelse Vader weet wel dat jullie dat alles nodig hebben.
Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden. 

Wij zijn gemaakt omdat de Heer het wil, wij zijn gemaakt door één enkele vader.  Dat maakt ons automatisch broers en zussen van elkaar.  Christenen vormen samen een gemeenschap.  Een gemeenschap betekent een verbond.  Door opgenomen te worden in de gemeenschap van christenen, krijgen wij een grote familie cadeau, verspreid over de hele wereld. 

Het eerste geschenk dat we hebben gekregen is ons leven zelf.  Niemand van ons heeft zelf beslist om geboren te worden.  Het is een geschenk.  Een geschenk dat wij altijd opnieuw naar waarde moeten schatten.  Ons tweede geschenk was ons doopsel.  Met het doopsel krijgen wij een nieuw leven: een leven als leerling van Jezus, met een familie van broers en zussen aan onze zijde.  Al de rest krijg je er extra bij. 

Alles begint bij de dankbaarheid om dit leven, om de kansen die we krijgen.  Onze eerste zorg moet dus niet zijn wat we gaan eten of drinken, of wat we gaan aandoen, maar wel hoe kunnen we God danken voor deze geschenken?

En als zovele mensen niet genoeg eten hebben en sterven van honger en dorst, dan is dat omdat de andere mensen die wel genoeg hebben, het koninkrijk van God niet zoeken en hun naasten niet als broers en zussen zien.  Omdat die andere mensen alleen voor zichzelf zorgen en aan zichzelf denken. 

Komende woensdag start de Vasten.  Een tijd van terugkeer naar de Heer.  Een tijd van bidden en vasten.  Minder aan onszelf geven, zodat er meer plaats in ons hart komt voor de liefde voor God en dus ook voor alle broers en zussen. 

Niemand kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten. Jullie kunnen niet God dienen én de mammon, zegt Jezus.  Wij moeten kiezen: ofwel is ons hart en onze gedachten vol van onszelf, van geld, van dingen voor onszelf.   Ofwel openen wij ons hart voor de Heer, maken wij onszelf kleiner zodat Hij groter kan worden in ons leven. 

 Wanneer wij leven voor het geld, wanneer wij leven voor te krijgen voor onszelf, dan dienen wij de mammon, dat wil zeggen de geldduivel.  De mammon dienen wil zeggen dat je verwacht dat je geluk zal komen van veel geld te verdienen, van veel te bezitten.  Wij kunnen heel gemakkelijk slaaf worden van het geld, want dat zien we rondom ons gebeuren.  Heel veel mensen leven om geld te verdienen, willen altijd meer.  Maar als je zo leeft, dan heb je geen tijd en geen plaats in je leven voor de arme bedelaar die aan je deur klopt.  Want die arme, die wil wat van je rijkdom afnemen.  Als zij meer krijgen, dan krijg ik minder. 

En zo wordt de andere een vijand, waartegen je je moet beschermen.  Zo komt het dat wij muren rond ons bouwen om de zwakkeren buiten te houden.  Dat is de muur die rond Europa gebouwd wordt in de vorm van hele strenge wetten om naar hier te komen, om de arme vluchtelingen uit het zuiden tegen te houden. 

Als wij enkel voor het geld, voor het uiterlijke leven, zullen wij niet écht gelukkig zijn.  We willen altijd meer, nooit zal het genoeg zijn.   Maar wij vinden gemakkelijk dat Jezus overdrijft.  We kunnen toch een beetje van alletwee doen?  Een beetje van het goede en toch genoeg voor onszelf vragen?  Dan is toch iedereen gelukkig?

Nee, de Heer is niet tevreden met een beetje.  Jezus zegt het heel duidelijk: je kan niet twee meesters dienen.  De Heer eist veel van ons, omdat hij ons zo graag ziet.  Dat horen we in de eerste lezing van de profeet Jesaja: als het volk denkt dat God hen in de steek heeft gelaten, zegt hij: Maar kan een vrouw haar zuigeling vergeten of harteloos zijn tegen het kind dat zij droeg? Zelfs al zou zij het vergeten, ik vergeet jou nooit.

De Heer vergeet ons nooit.  Maar zegt Jezus nu dat we niet moeten werken?  Dat we ons geen zorgen moeten maken want dat we alles wel zullen krijgen?  Nee, Jezus vraagt ons om een keuze te maken van het hart.  Waar bekommeren wij ons om?  Waar maken we ons zorgen om?   Is dat om het geld?  Of is dat om het goede te doen voor onze naasten?  Waarvoor willen wij leven?

Dat is de keuze die wij moeten maken.  Wij moeten het koninkrijk van God zoeken: dat is goedheid, medelijden, barmhartigheid, broederlijkheid en vriendschap.  En al de rest zal ons erbij gegeven worden. 

Bidden wij dan voor onszelf, dat wij altijd ervoor kiezen om de Heer te dienen, dat wij betere broers en zussen van elkaar worden en van de armen.  Bidden wij voor al wie zwak is, bidden wij voor al wie in nood is.  Laat ons vandaag ook speciaal bidden voor Josephine, bejaarde van Simeon en Hannah, die deze week gestorven is.  Dat ze wordt opgenomen in de liefde van de Heer.