Heel de wereld is voor
u als een stofje op een weegschaal, als een dauwdruppel die
’s ochtends op de
aarde valt. Omdat u alles kunt, ontfermt u zich over iedereen; u ziet voorbij
aan de zonden van mensen, opdat zij naar u terugkeren. Alles wat er is hebt u
lief, niets van wat u gemaakt hebt is u te min; u zou het niet eens gemaakt
hebben als u er een afkeer van had. Hoe zou iets tegen uw wil kunnen blijven
bestaan? Hoe zou iets kunnen voortbestaan als u het niet in het leven had
geroepen? U, Heer, hebt het leven lief
en u spaart alles, omdat het van u is; in alles woont uw onvergankelijke geest.
Daarom legt u aan hen die dwalen een
beperkte straf op. U wijst hen terecht door hen te herinneren aan hun zonden,
zodat ze, bevrijd van het kwaad, op u gaan vertrouwen, Heer.
Lc 19, 1-10
Jezus ging Jericho in
en trok door de stad. Er was daar een man die Zacheüs heette, een rijke
hoofdtollenaar. Hij wilde Jezus zien, om te weten te komen wat voor iemand het
was, maar dat lukte hem niet vanwege de menigte, want hij was klein van stuk. Daarom
liep hij snel vooruit en klom in een vijgenboom om Jezus te kunnen zien wanneer
hij voorbijkwam. Toen Jezus daar langskwam, keek hij naar boven en zei:
‘Zacheüs, kom vlug naar beneden, want vandaag moet ik in jouw huis verblijven.’
Zacheüs kwam meteen naar beneden en ontving Jezus vol vreugde bij zich thuis. Allen die dit zagen, zeiden morrend tegen
elkaar: ‘Hij is het huis van een zondig mens binnengegaan om onderdak te vinden
voor de nacht.’ Maar Zacheüs was gaan staan en zei tegen de Heer: ‘Kijk, Heer,
de helft van mijn bezittingen geef ik aan de armen, en als ik iemand iets heb
afgeperst vergoed ik het viervoudig.’ Jezus zei tegen hem: ‘Vandaag is dit huis
redding ten deel gevallen, want ook hij is een zoon van Abraham. De Mensenzoon
is gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was.’
Beste vrienden,
Met het evangelie van vandaag komen we in de
stad Jericho binnen met Jezus. Ook al is
het doel van Jezus om naar Jeruzalem te gaan, toch stopt hij in Jericho omdat
er mensen op hem wachten die Hem willen zien. Hij stopt om mensen te helpen die
in nood zijn, die op zoek zijn naar woorden van leven, om mensen te genezen, om
mensen te troosten.
Jezus loopt door de
straten van de stad, maar hij wil vooral in ons hart binnentreden. Jericho, één van de oudste steden van de
wereld, was een oasis in het midden van de woestijn. Omdat Jericho dicht bij de rivier de Jordaan
lag, was het een belangrijke stad waar veel handel gedreven werd. Daar woonde een belangrijke man, Zacheus. Een hoofdtollenaar die heel rijk was.
De regering had
Zacheus opgedragen om belastingen te innen bij de mensen. En dit werk had ervoor gezorgd dat Zacheus
zichzelf rijk gemaakt had, door de mensen meer te vragen dan echt nodig
was. Zacheus was een belangrijk man in
Jericho. Hij werd door de mensen aanzien
en gevreesd, ook al was hij erg klein van gestalte.
Zacheus was
nieuwsgierig door het enthousiasme van de mensen en hij wil Jezus zien
voorbijkomen in zijn stad. Maar omdat
hij zo klein was, slaagde hij er niet in om Jezus te zien omdat er veel mensen
voor hem stonden. Vaak slagen wij er ook
niet in om Jezus te zien, omdat we teveel naar onszelf kijken, omdat we door de
drukte en de chaos van het leven in de stad onze blik niet meer omhoog kunnen
richten, weg van onszelf, naar Jezus.
Het heeft geen zin om
op de toppen van onze tenen te staan als we ons niet in beweging willen zetten
om Jezus te vinden. Zacheus moest
weggaan uit de menigte en in een boom klimmen.
Ja, ook in het hart van ieder van
ons is er die menigte, die chaos aan ideeën, aan woorden, aan drukte.
En de boom waarin wij
moeten kruipen om Jezus te zien, is misschien een vriend of familielid. Het is misschien een moment van bezinning,
van nadenken dat ons wegtrekt uit ons leventje van altijd.
Toen hij langskwam, keek
Jezus naar boven en zag hij Zacheus in de boom zitten. Jezus
zegt: zei: ‘Zacheüs, kom vlug naar beneden, want vandaag moet ik in jouw huis
verblijven.’ We kunnen ons voorstellen
hoe Zacheus geschrokken moet zijn van deze uitnodiging! Deze keer gaat de rijke niet triestig weg,
zoals zovele andere rijken die Jezus ontmoeten.
Zacheus kwam meteen naar beneden en ontving Jezus vol vreugde bij zich
thuis.
Er is haast in het
evangelie. Haast om te veranderen, haast
om Jezus te ontvangen. Wij denken vaak
dat het te moeilijk is, dat we niet kunnen veranderen, dat andere mensen niet
kunnen veranderen, dat de wereld niet kan veranderen. Maar wanneer wij denken dat het té moeilijk
is of wanneer wij anderen horen zeggen dat het té moeilijk is om je leven te
veranderen, moeten we denken aan Zacheus.
Hij geeft ons het voorbeeld.
Na zijn ontmoeting met
Jezus, verandert hij zijn leven helemaal.
Zacheus zegt tegen Jezus: Kijk,
Heer, de helft van mijn bezittingen geef ik aan de armen, en als ik iemand iets
heb afgeperst vergoed ik het viervoudig.
Dit is een heel
realistische houding. Zacheus zegt niet
overmoedig: ik geef alles weg. Hij weet
wat hij aankan. Hij wordt niet overmoedig,
hij is niet zoals Petrus die tegen Jezus zegt: Overal zal ik gaan met U, tot in de
gevangenis en tot aan de dood. Maar Petrus
laat Jezus in de steek, omdat hij zichzelf overschat.
Zacheus kiest zelf hoe
hij het goed maakt. Jezus zegt hem niet
wat hij moet veranderen in zijn leven.
Zacheus begrijpt dit door de vriendschap van Jezus. Hij toont ons de weg
van het realisme. Hij leert ons dat we
onszelf moeten kennen en niet mogen overschatten. Anders riskeren we niets te doen en enkel te
zeggen dat we moeten veranderen maar het niet écht te doen.
Bidden wij dat we
zoals Zacheus ons hart laten raken door Jezus.
Bidden we voor al wie arm is, voor al wie ongelukkig is, voor al wie in
oorlog of geweld leeft.
Bidden we voor de twee
bisschoppen die ontvoerd zijn en voor vrede voor Syrië en voor heel de
wereld.