Welkom

Welkom op de blog van het Land van de Regenboog. Op deze blog vind je wekelijks de tekst van de kinderliturgie tijdens de eucharistieviering van Sant Egidio, elke zondag om 17u in de Sint Carolus Borromeuskerk te Antwerpen.

Het Land van de Regenboog is een internationale beweging van en voor kinderen die zich willen inzetten om samen een betere en meer menselijke wereld uit te bouwen. Kinderen van 5 tot 12 jaar zijn welkom.


Meer info op de website van de gemeenschap van Sant Egidio.

zondag 5 januari 2014

Si 24, 1-4.12-16
Joh 1, 1-18
 
De liturgie van vandaag dompelt ons opnieuw onder in het mysterie van Kerstmis.  Wij vergeten zo gemakkelijk.  We hebben het nodig dat deze belangrijke gebeurtenis voor ons herhaald wordt. 

Wij zijn nog niet zoals Maria waarvan geschreven staat in het evangelie dat ze alle dingen die gebeurden bewaarde in haar hart.  Als wij de dingen niet herhalen, als wij er niet over nadenken wat voor een grote gebeurtenis Kerstmis is, dan riskeren we eraan voorbij te gaan, zoals zovele mensen vandaag doen. 

Kerstmis is het mysterie van onze redding.  Onze redding die komt van een klein, zwak kind dat de Koning is van ons leven.  Kerstmis kan in stilte aan ons voorbijgaan.  Zoals het ook aan vele inwoners van Bethlehem in die stille nacht voorbij is gegaan.  De eersten die het begrepen en die het licht volgden, waren de herders.  Eenvoudige mannen, geen krijgsheren, geen nobele ridders, geen belangrijke mensen.  Kerstmis gebeurde niet op het drukste kruispunt van de drukste weg.  Het gebeurde in een stal, ergens in het midden van de velden.  Kerstmis gebeurt in de stilte.
 
Jezus is in de wereld gekomen als een klein, zwak kind.  De geboorte van Jezus is het teken dat God ons graag ziet.  Zo graag dat hij zijn Zoon in de wereld heeft laten geboren worden.  Zoals de evangelist Johannes het zegt:  Het Woord was in de wereld, de wereld is door hem ontstaan en toch kende de wereld hem niet.  Hij kwam naar wat van hem was, maar wie van hem waren hebben hem niet ontvangen. 

God ziet de mensen graag.  Met zo’n grote liefde, die wij maar amper kunnen begrijpen.  Het evangelie van Johannes beschrijft deze mysterieuze reis van God die buiten zichzelf treedt om tussen ons te komen wonen.  Geboren uit een jong meisje, Maria, die zelfs nog niet getrouwd was met Jozef, haar toekomstige man. 
 
Het Woord is in de wereld gekomen.  Jezus is het Woord.  Hij is de waarheid.  Hij is het licht.   In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God.  Het Woord komt in de wereld, maar de wereld aanvaardt hem niet.

Maar waarom wil God in de wereld komen?  Misschien heeft hij een grote ambitie voor ons leven, een grote droom dat wij groter kunnen leven dan we nu doen.  Hij wil dat wij een groot leven leiden, zoals het leven als de heiligen, die een voorbeeld zijn voor ons allemaal.  Een leven van liefde voor de anderen.  Zoals pater Damiaan, die de melaatsen zo graag zag dat hij bereid was zijn leven voor hen te geven.  Zoals Jezus zelf, die gehoorzaam was tot aan de dood op het kruis.
 
Maar dit wil niet alleen zeggen dat wij het goede moeten doen.  Het zijn niet gewoon een aantal wetten die we moeten volgen, om goede mensen te zijn.  Het betekent in de eerste plaats ‘jezelf begrijpen als kind van God’.  Op God vertrouwen.  Beseffen dat niet alles begint en eindigt bij jezelf.  Jezelf niet in het middelpunt zetten, maar de Heer.  Jezus is Zoon geworden.  Hij heeft zichzelf kind gevoeld van Zijn Vader in de hemel. 

Kerstmis betekent opnieuw geboren worden.  Maar samen met de oude Nicodemus zeggen wij dan: hoe kan een mens nu opnieuw geboren worden?  Kan hij terugkeren in de schoot van zijn moeder?  Het antwoord is echter eenvoudig:  je kan opnieuw geboren worden door te luisteren naar het evangelie.  We moeten opnieuw vertrekken van die eerste bladzijden.  En met elke bladzijde die we dag na dag lezen, zullen we opgroeien zoals het kind.  En het Woord zal in ons leven groeien en vruchten voortbrengen.  Met Kestmis is het Woord vlees geworden.  Het is vlees geworden in onze vriendschap met de bejaarden, het is vlees geworden in onze inzameling voor de christenen in Pakistan, het is vlees geworden in ons gebed voor vrede voor de wereld.Het leeft onder ons, het leeft midden onder ons.  Het evangelie moet vlees worden in ons leven.  In het jaar dat voor ons ligt, zullen we er samen trouw naar luisteren elke zondag.  We moeten niet bang zijn om dit Woord in ons hart te ontvangen.  Zoals aan de herders zegt ook de engel aan ons: Vrees niet, heb geen bang.  De boodschap van het evangelie is een vreugdevolle boodschap.  Onze redder Jezus is geboren.  Hij zal ons ons leven niet afpakken.  Nee, het evangelie geeft aan ieder die het wil ontvangen liefde, vrede en vreugde. 

Bidden wij dan dat wij het Woord van God in ons hart bewaren en er zoals Maria over nadenken.  Bidden wij dat wij het Woord van God in de wereld brengen door te bouwen aan vrede en vriendschap.  Bidden wij voor al wie in oorlog leeft of op de vlucht is.