Die dag zal zeker
komen, brandend als een oven. Wie hoogmoedig zijn of wie zich goddeloos
gedragen, zullen dan slechts stoppels zijn die door de hitte van die dag worden
verschroeid – zegt de HEER van de hemelse machten. Geen wortel of tak zal er
van hen overblijven. Maar voor jullie die ontzag voor mijn naam hebben zal de
zon stralend opgaan, de zon die gerechtigheid brengt en genezing in haar
vleugels draagt. Huppelend als kalveren die op stal hebben gestaan zullen
jullie naar buiten komen.
Lc 21, 5-19
Toen er gesproken werd
over de tempel, over de mooie stenen en wijgeschenken waarmee hij versierd was,
zei hij: ‘Wat jullie hier zien – er
zullen dagen komen waarop geen steen op de andere zal blijven; alles zal worden
afgebroken.’ Ze stelden hem toen de vraag: ‘Meester, wanneer zal dat allemaal
gebeuren en aan welk teken kunnen we het herkennen?’ Jezus zei: ‘Let op, laat
je niet misleiden. Want er zullen velen komen die mijn naam gebruiken en
zeggen: “Ik ben het,” of: “De tijd is gekomen.” Volg hen niet!
Als jullie berichten
horen over oorlog en opstand, raak dan niet in paniek. Die dingen moeten eerst
gebeuren, maar dat is nog niet meteen het einde.’ Hij vervolgde: ‘Het ene volk
zal tegen het andere ten strijde trekken en het ene koninkrijk zal de strijd
aanbinden met het andere. Er zullen
zware aardbevingen komen en hongersnoden en epidemieën alom, en er zullen aan
de hemel grote en verschrikkelijke tekenen verschijnen. Maar eerst zullen jullie worden mishandeld en
vervolgd en uitgeleverd aan de synagogen, jullie zullen worden opgesloten in de
gevangenis en worden voorgeleid aan koningen en gouverneurs omwille van mijn
naam. Dan zullen jullie moeten getuigen.
Bedenk wel dat jullie je verdediging
niet moeten voorbereiden. Want ik zal
jullie woorden van wijsheid schenken die door geen van je tegenstanders kunnen
worden weerstaan of weersproken. Zelfs
je ouders en broers, verwanten en vrienden zullen je uitleveren, sommigen van
jullie zullen worden terechtgesteld, en
jullie zullen door iedereen worden gehaat omwille van mijn naam. Maar geen haar van je hoofd zal verloren gaan.
Red je leven door standvastigheid!
Beste vrienden,
Het liturgisch jaar
loopt op zijn einde. Want met de Advent
beginnen we immers het nieuwe jaar voor de kerk. De voorbereiding op Kerstmis is een tijd
waarin wij ons hart klaarmaken om Jezus, dat kleine zwakke arme kind te
ontvangen in ons leven.
Vandaag vraagt de
liturgie ons om na te denken over het einde der tijden. Zoals de profeet Maleachi het schreef: die dag, brandend als een oven.
De evangelist Lucas
beschrijft ook hoe het einde der tijden zal zijn, maar niet om er een
rampenfilm over te beschrijven. Hij wil
uitleggen dat er een einde komt aan de wereld zoals wij hem nu zien en beleven,
een einde aan een bepaalde manier om naar de dingen te kijken, van de manier
waarop wij ons gedragen en waarop wij naar andere mensen kijken. Een einde aan een wereld die heel ver af ligt
van het evangelie en de boodschap van Jezus.
Jezus spreekt zijn
leerlingen ook over het einde van deze wereld.
En hij neemt als voorbeeld de tempel van Jeruzalem. Deze tempel was voor de joden
superbelangrijk. Het was ondenkbaar dat
die er op een dag niet meer zou zijn. Deze
prachtige tempel met sterke zuilen, met prachtige sieraden versierd. Jezus zegt: :
‘Wat jullie hier zien – er zullen
dagen komen waarop geen steen op de andere zal blijven; alles zal worden
afgebroken.
De leerlingen zijn in
de war. Dé zekerheid van hun leven: de
aanwezigheid van de tempel, wordt door Jezus afgebroken… Ze vragen dan ook
snel: Meester, wanneer zal dat allemaal
gebeuren en aan welk teken kunnen we het herkennen?
Maar Jezus antwoordt
niet op hun vraag. Hij weet dat ze dit
vragen omdat ze zichzelf eigenlijk willen geruststellend dat het waarschijnlijk
nog niet voor heel binnenkort zal zijn, zodat ze hun oude leventje nog lang
rustig kunnen verderzetten.
Jezus zegt aan zijn
leerlingen dat ze waakzaam moeten zijn, zodat ze niet wankelen wanneer hun
wereld eindigt. Zodat ze trouwe getuigen
blijven van het evangelie.
We moeten er niet aan
twijfelen dat onze tijd waarin wij leven veel moeilijkheden kent. Het volstaat om te denken aan een land als
Syrië, waar elke dag geweld heerst. Een land
waar mensen ontvoerd worden omwille van hun geloof, waar kinderen moeten
vluchten omdat ze bang zijn voor de dreiging van de oorlog. Maar zo zijn er veel landen.
Of we kunnen deze
dagen niet anders dan denken aan de verschrikkelijke natuurramp in de
Filipijnen, waar de typhoon Haiyan zovele duizenden mensen heeft geraakt. Minstens 10.000 doden, vele honderden
duizenden dakloos. Zoveel mensen gewond,
zoveel kinderen gewond, vak weggerukt van hun ouders. Een typhoon is een heel krachtige storm. In de Filipijnen komen zo’n stormen vaak
voor. Deze keer waren het de eilanden
Samar en Leyte, die het hardst getroffen werden. Zij behoren tot de armste regio's van het
land. De bevolking bestaat er grotendeels uit arme, landloze boeren die in zeer
krakkemikkige constructies wonen. Het spreekt voor zich dat die geen verweer
hebben tegen de harde wind.
En vroeger waren er op
deze eilanden heel veel krachtige bomen die de stormen toch voor een deel
konden tegenhouden. Maar de rijkere
mensen (ook vanuit het westen) hebben zonder ophouden deze bomen omgekapt om
het hout te gebruiken voor hun huizen en hun rijkdom te vergroten.
Dat is het einde van
de wereld zoals wij hem kennen dat moet komen.
Het einde van een wereld waarin de rijke rijker wordt en de arme steeds
armer. Waarin de rijkdom van een deel van
de wereld heel zwaar weegt op al de rest (de opwarming van de aarde, de natuur
die wordt vernield om een deel van de wereld in luxe te laten leven…)
Wat kunnen wij
doen? Eerst en vooral is er het
gebed. En wij mogen nooit de kracht van
het gebed onderschatten. Door te bidden,
brengen wij onze problemen en onze hoop op verandering tot bij God. En God luistert naar wie in vertrouwen tot Hem
bidt.
En in ons hart moeten
wij plaats maken voor de drama’s van de wereld.
Wij mogen niet onze ogen sluiten en enkel aan onszelf denken. Jezus vraag ons om waakzaam te zijn. Door naar de kerk te komen, door te luisteren
naar het Woord van God leren we naar de wereld te kijken door een nieuwe bril,
door de bril van het evangelie.
Jezus spreekt ook over
de christenen die vervolgd zullen worden.
Zoals de apostelen zelf, die bijna allemaal zoals Jezus de marteldood
zijn gestorven. Maar ook zovele anderen
na hen: zoals bisschop Romero in El Salvador, zoals onze vriend William.
Maar ook vandaag nog
worden mensen gedood omwille van hun geloof.
En niet alleen christenen.
Wij kunnen bidden,
voor het einde van deze oude wereld. Voor
een nieuwe wereld waar plaats is voor ieder, waar niemand meer honger of pijn
moet lijden.
Laten we dan bidden
voor al wie in nood is, voor de mensen die getroffen zijn door de typhoon, voor
al wie in oorlog leeft of op de vlucht is.