Js 60, 1-6

Mt 2, 1-12

 Sla uw ogen op en zie om u heen, allen verzamelen zich en komen naar u toe: uw zonen komen aan uit de verte, uw dochters worden op de heup aangedragen.

Deze woorden uit de profeet Jesaja hoorden we vandaag op het feest van de Openbaring.  Dit is de wens van God voor alle mensen, dat iedereen naar Hem toekomt.  Allen verzamelen zich, niemand wordt buitengesloten. Zonen zowel als dochters, van alle volkeren zonder verschil.

Er is in het diepste hart van elke mens een heimwee naar God, een verlangen om God te ontmoeten.  Het is deze heimwee die de wijzen op weg heeft gezet om de ster te volgen.  Ze zeggen tegen Herodes: Want wij hebben zijn ster in het oosten gezien en zijn gekomen om Hem onze hulde te brengen. 

Het zijn de wijzen uit het oosten, ze staan symbool voor alle mensen van alle landen op aarde.  Met het feest van de Openbaring wil de kerk elke mens helpen om tot bij dat kindje te komen.

De wijzen volgden de ster om bij Jezus te komen.  Ze zagen het kindje samen met zijn moeder Maria en huldigden het.  Samen met Maria, met Jozef en met de herders hebben ook de wijzen begrepen dat de redding van de mensen juist is om dat kleine kindje welkom te heten.  En samen met dat kindje, alle zwakke en weerloze mensen.

De reactie van Herodes en van de inwoners van Jeruzalem is heel anders.  Zodra zij over het kind horen, worden ze ongerust.  Herodes is zelfs zo ongerust dat hij opdracht geeft om het kindje te laten doden.  Het zijn de wijzen die het kindje redden en aan de wreedheid van Herodes doen ontsnappen.  Ze gaan immers langs een andere weg terug naar huis.  Als je de Heer ontmoet, kan je niet dezelfde blijven, kan je niet je weg van altijd verder blijven gaan. 

De wijzen lopen vandaag voor ons uit en tonen ons een nieuwe weg om te bewandelen.  Een weg die verlicht wordt door het licht van het Woord van God.  Het is aan ons om trouw deze weg te bewandelen en om zoals Maria alle woorden die wij horen in ons hart te bewaren zodat ze ons tot betere mensen kunnen maken.