Het Koninkrijk van God

Ez 17, 22-24
Mc 4, 26-34

Jezus spreekt tegen zijn leerlingen in gelijkenissen, omdat hij weet dat ze het anders niet zouden begrijpen.  Jezus wil écht dat zijn leerlingen begrijpen wat zijn boodschap is, wat hij bedoelt met een koninkrijk.  De boodschap van Jezus is zo anders dan de wereld en Jezus kent zijn leerlingen.  Hij weet dat ze vaak nog met het hart van de wereld naar zijn woorden luisteren en er dus vaak niet veel van begrijpen…

 

Maar als hij alleen is met zijn leerlingen, legt Jezus hun alles uit.  Jezus wil écht dat de leerlingen zijn woorden begrijpen.  Hij wil écht dat ze hun hart veranderen en beginnen te leven met de logica van het evangelie.  Niet langer met de logica van de wereld. 

Vandaag spreekt Jezus ons over het Koninkrijk van God.  In het evangelie volgens Marcus spreekt Jezus vanaf het begin over het Koninkrijk van God.  Wanneer Jezus is Galilea begint te spreken, wanneer hij zijn openbaar leven begint, wordt hij eerst door Johannes de Doper in de Jordaan gedoopt.  De hemel ging open en de Heilige Geest daalde in de vorm van een duif op Jezus neer.  Nadien wordt hij door satan, de duivel, op de proef gesteld voor 40 dagen in de woestijn.  Na die 40 dagen begint Jezus in Galilea te spreken en het eerste wat hij zegt is: De tijd is rijp en het koninkrijk van God is ophanden. Bekeer u! Heb geloof in de goede boodschap. 

En ook belangrijk is wat Jezus dan doet.  Hij roept de 12 leerlingen om Hem te helpen.  Jezus is niet in de wereld gekomen om in zijn eentje alles te veranderen.  Hij heeft vrienden rondom zich verzameld, leerlingen die hij met zich op reis neemt, die hij geduldig uitleg geeft, waarvan Jezus weet dat ze maar kleine, zwakke mensen zijn die vaak bang zijn en Hem ook in de steek laten…

Jezus vertelt in de straten en pleinen van Galilea dat het Koninkrijk van God bestaat.  En meer nog, hij zegt dat het op handen is, dat wil zeggen dat het dichtbij is.  Dat het bereikbaar is.  Er is dus geen tijd te verliezen! 

 

Het Koninkrijk van God is geen evenement dat gaat komen, geen festival of feest waar we op wachten en dat er op een dag is.  Het Koninkrijk van God is al midden onder ons, het is bereikbaar wanneer we ons bekeren, ons hart ervoor openen.

Die redding waar Jezus over spreekt, die is nu al in ons midden, die is nu al bereikbaar.  Die redding is er wanneer we het kwade overwinnen met het goede, wanneer de muren van de grote burcht van het kwade afbrokkelen omdat wij ze met pijlen van liefde doorboren. 

Dat is het goede nieuws van het evangelie van Jezus;  het kwade zal niet overwinnen, Jezus zelf heeft het overwonnen door zijn liefde voor de mensen tot het uiterste te tonen op het kruis.  Jezus heeft niet toegegeven aan het evangelie van deze wereld dat zegt: Red jezelf.  Hij is trouw gebleven aan zijn boodschap, hij heeft de mensen zo graag gezien dat hij zichzelf niet heeft willen sparen maar zijn leven heeft gegeven.

Jezus weet dat de mensen maar kunnen gered worden, als ze zijn boodschap écht begrijpen.  En daarom spreekt hij in parabels, zoekt hij verschillende manieren om het duidelijk te maken.

Eerst legt hij uit dat het Koninkrijk van God is als een zaaier die zaadjes in de aarde gooit en wacht tot ze uitkomen.  Hij weet niet wanneer of hoe die zaadjes juist gaan groeien,  maar hij waakt en wacht met geduld.  Jezus legt uit hoe het zaadje ontkiemt, hij maakt duidelijk dat de kracht in het zaadje zelf zit, dat het niet van de zaaier afhangt of het zaadje groeit, maar van de kracht van de aarde en van het zaad.

De evangelist Marcus schrijft dit evangelie voor de eerste gemeenschap van christenen, die toen erg vervolgd werden en het moeilijk hadden… Wij leven hier niet in gebieden waar we vervolgd worden of in gevaar zijn, hoewel er op andere plaatsen in de wereld nog steeds christenen in gevaar zijn, enkel omdat ze christen zijn…

Maar toch overkomt het ons vaak dat we denken: Na zoveel jaren van prediking van het evangelie, waarom is de wereld nog zo vol slechtheid?  Waar is dat Rijk van God dan met al zijn kracht?

De gelovigen moeten begrijpen dat God zelf aan de oorsprong van ons leven licht en dat we vertrouwen moeten hebben in Hem.  Het koninkrijk van God is nabij, omdat God zelf nabij is. 

Maar Jezus wil ons niet zeggen dat we rustig moeten slapen terwijl hij aan het werk is…

In de tweede parabel legt Jezus uit dat het Koninkrijk van God als een mosterdzaadje is, het kleinste zaadje dat bestaat.  En Jezus legt de nadruk op het kleine, zwakke zaadje.

 

Alsof Jezus ons nog eens duidelijk wil maken, dat we ons niet moeten laten vangen door uiterlijke schijn: dat we niet moeten vertrouwen op wat groot en sterk lijkt in deze wereld.  De kracht zit in het kleinste zaadje, daaruit groeit een grote, sterke boom.

En Jezus zegt dit ook over ons zelf: Wie groot wil worden, moet dienen.  De eerste onder u, moet slaaf van u zijn.

De woorden van God staan lijnrecht tegenover de ideeën van deze wereld;  wij moeten leren vertrouwen in de kracht van het zwakke, het kleine.

Het koninkrijk van God bevindt zich daar waar de liefde overwint, waar wie honger heeft eten krijgt, waar wie ziek is bezocht wordt, waar wie alleen is bezoek krijgt….

 

Wanneer wij deze werken van barmhartigheid beleven, zijn we al in het koninkrijk van God, want daar zullen we écht geluk vinden.  Voor onszelf en voor de armen en kleinen die op onze weg komen.

 

Bidden wij dan dat wij meer geloven in die kracht van het kleine en zwakke, bidden wij dat wij ons hart zouden openen voor de woorden van Jezus en ze in de wereld zouden brengen. 

Bidden wij voor alle mensen die op de vlucht zijn, voor wie in oorlog leeft, voor wie eenzaam is.