Welkom

Welkom op de blog van het Land van de Regenboog. Op deze blog vind je wekelijks de tekst van de kinderliturgie tijdens de eucharistieviering van Sant Egidio, elke zondag om 17u in de Sint Carolus Borromeuskerk te Antwerpen.

Het Land van de Regenboog is een internationale beweging van en voor kinderen die zich willen inzetten om samen een betere en meer menselijke wereld uit te bouwen. Kinderen van 5 tot 12 jaar zijn welkom.


Meer info op de website van de gemeenschap van Sant Egidio.

zondag 25 januari 2015

Jo 3, 1-5.10
Mc1, 14-20

Het evangelie dat we vandaag horen vertelt over Jezus die zijn leerlingen roept.  Het gaat hier niet alleen om een verhaal uit het verleden.  Vandaag nog, roept Jezus over heel de wereld mannen en vrouwen bij elkaar om mee te bouwen aan het koninkrijk van vrede op aarde.  Jezus loopt langs het meer van Galilea, hij ziet de leerlingen en hij roept hen.

Jezus spreekt niet tot hen zoals een professor van de universiteit die een les geeft.  Maar hij spreekt hen wel toe als een leraar: Kom, volg mij!  Ik zal van jullie vissers van mensen maken.  Hij vraagt de leerlingen om Hem te volgen, met Hem mee te gaan, hun oude leven als vissers achter zich te laten. 

Hij oordeelt niet over deze leerlingen, hij minacht hen niet omdat ze maar eenvoudige vissers van Galilea zijn.  Jezus toont hen hoe ze een ander leven kunnen beginnen leiden, door alles achter te laten en Hem te volgen.  Je kan niet hetzelfde blijven als je een leerling van Jezus wordt.  Je kan niet hetzelfde leven blijven leiden, met dezelfde oude ideeën van altijd.  Wie leerling wordt van Jezus, begint een avontuur.  Hem volgen brengt de leerlingen naar plaatsen waar ze nooit van hadden gedacht dat ze er ooit naartoe zouden gaan.  Ze volgen Hem tot Jeruzalem.  En na zijn dood en Verrijzenis gaan de leerlingen zelfs nog verder en komen ze tot in heel andere werelden, om overal te vertellen over die blijde boodschap van Jezus, die gekomen is om de wereld te redden.

Het evangelie, de vriendschap van Jezus, toont ons een nieuwe manier van leven.  Maar het is geen wetboek.  En het is ook niet zo dat je, eens je het helemaal gelezen hebt, er alle geheimen van kent en begrijpt. 

Integendeel, hoe meer we het openen en het lezen, hoe meer we er van beginnen begrijpen.  Het is evangelie, wat betekent ‘een goed nieuws’.  Hoeveel slecht nieuws horen wij overal.  Zowel in de kranten als op televisie.  Het evangelie is het goede nieuws  dat God (dat wil zeggen: de liefde, het mysterie van het leven) tot jou praat en je vraagt om Hem te volgen.  Omdat Hij wil dat ons leven mooi is, waardevol.  Volg mij, zegt Jezus.  Want als je Mij niet volgt, volg je de zovele andere meesters van deze wereld die je niet gelukkig kunnen maken: de meester van het geld, de meester van de macht, de meester van het geweld. 

Het evangelie van vandaag begint met de gevangenneming van Johannes de Doper.  Herodes had Johannes laten gevangennemen.  Johannes, die zoveel woorden van hoop en verwachting had gesproken.  En nu is het stil aan de Jordaan.  Maar nadat Johannes gevangen is genomen, begint Jezus te spreken in de straten van Galilea.  En dit is was hij zegt: De tijd is aangebroken, het koninkrijk van God is nabij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws.’

Kom tot inkeer, bekeer jezelf.  Verander je leven.  Dat is ook wat Jona zei aan de inwoners van Nineve.  Onze tijden zijn niet zo anders dan die van Johannes de Doper of die van Jona en de inwoners van Nineve.  De mensen zijn nog altijd hard tegen elkaar en nog weinig horen we woorden van leven, mensen die positieve dingen zeggen, opbouwend.  We horen vandaag ook veel negatieve dingen en mensen doen elkaar verschrikkelijk onrecht aan.  We horen over dreiging, over terrorisme, over oorlog en geweld. 

Wij zijn een beetje zoals die vissers aan het meer van Galilea, we leven niet in het centrum van de wereld, we doen alle dagen de dingen die we moeten doen.  Maar Jezus komt langs, ziet ons en vraagt ons om Hem te volgen.  Jezus probeert hen niet te overtuigen met een hele planning, hij zegt gewoon: Volg mij. 

Hij vraagt hen om Hem te helpen, om vissers van mensen te worden.  Dit betekent om ook aan anderen een nieuwe manier van leven te tonen, niet langer enkel gericht op henzelf, maar met de blik op Jezus die hen leidt naar de armen en zwakken in de wereld. 

Het evangelie vraagt ons om ons oude leven achter te laten: een leven dat enkel draait om onszelf, een leven waar plaats is voor jaloezie, voor ruzie, voor roddels, voor boosheid.  En als we dit doen; krijgen we de rijkdom van een leven dichtbij Jezus in de plaats.  Een leven vol ontmoetingen met alle soorten mensen, een leven vol positieve dromen en hoop. 

De leerlingen horen de vraag van Jezus en laten meteen hun netten achter.  Ze beginnen direct Jezus te volgen.  Ja, er is haast bij het volgen van Jezus, dit moeten we niet uitstellen tot later, tot we groot zijn, tot we tijd hebben.

Natuurlijk, die leerlingen hadden nog niet alles begrepen toen ze Jezus begonnen volgen.  En we zullen doorheen de verhalen horen dat ze vaak niet écht begrijpen wie Jezus is en wat zijn boodschap betekent.  De leerlingen zullen soms ruzie maken onderling, ze zullen Jezus proberen verdedigen met het zwaard, ze zullen de beste plaats voor zichzelf vragen, enz…

Het is niet omdat we Jezus volgen, dat we ineens supermensen worden.  Maar wél verandert er iets belangrijks.  De leerlingen laten zich raken door de vraag van Jezus en zetten zich in beweging.  Ze laten toe dat Jezus tot hun hart spreekt en laten zich raken door zijn woorden.  Dat is het begin van de bekering van hun hart, van de verandering in hun leven. 

Die stem van Jezus roept ook ons vandaag: Volg mij.  Ik zal van jullie vissers van mensen maken.