Mt 18, 21-35
Beste vrienden,
Petrus vraagt aan
Jezus hoe vaak je je broeder of zuster moet vergeven, als die iets fout hebben
gedaan tegen jou. En hij plakt er zelf
al een getal op: zevenmaal? Dat lijkt al
erg ruim, want wij zijn vaak niet in staat om één keer te vergeven, laat staan
twee keer!
Petrus is in staat te
vergeven, maar tot op een zeker punt. Hij
wil een grens stellen, zodat het hem makkelijker lijkt om te vergeven. Tot op dit punt vergeef ik je: tot zeven keer
toe.
Ja, voor ons is de
vergeving vaak onbegrijpelijk, het lijkt niet rechtvaardig. Iemand anders doet iets fout tegenover jou en
jij krijgt geen wraak. Nee, je vergeeft
hem. Het lijkt oneerlijk, het lijkt of
jou dan iets te kort gedaan wordt.
Wie heeft er dan recht
op vergeving? En hoeveel keer? Jezus maakt duidelijk dat zeven keer veel te
weinig is, tot zeven maal zeventig keer.
Hoeveel is dat dan? 490
keer? Nee, Jezus bedoelt dat je moet
blijven vergeven. Dat je geen maat mag
zetten op de vergeving. Dat je ALTIJD
voor de vergeving moet kiezen.
Maar waarom
vergeven? Als ik zo gemakkelijk vergeef,
gaat die andere dan nog niet meer zondigen?
Welke garanties heb ik? Het lijkt
ons of we ons zwak opstellen als we vergeven.
Jezus leert ons te
vergeven. Hij is er zelf het voorbeeld
van. Als hij gekruisigd is, vraagt hij
aan Zijn Vader vergeving voor degenen die hem kruisigen ‘omdat ze niet weten wat ze doen. ‘
Vergeving is dé manier
om het kwade te overwinnen. Om met liefde te antwoorden op wat slecht is. Om niet in de logica van het slechte mee te
gaan
Petrus is
waarschijnlijk geschrokken van het antwoord van Jezus. En daarom legt Jezus het beter uit met het
verhaal van de koning die een grote schuld van zijn dienaar kwijtscheldt. Tienduizend talent. Dat zou vandaag overeenkomen met ongeveer
honderd milliard euro). Een symbolisch
bedrag, het betekent heel veel geld. De
koning krijgt medelijden en vergeeft de dienaar en scheldt hem zijn schuld
kwijt.
Maar als de dienaar op
zijn beurt een veel kleinere schuld moet ontvangen, toont hij geen
medelijden. Jezus vraagt ons om de
anderen te behandelen zoals wij zelf behandeld willen worden. Hij vraagt ons om altijd met het goede te
reageren, nooit met het slechte.
In ons hoofd hebben we
nog de prachtige beelden van Peace is the Future. Zoveel religieuze leiders van over heel de
wereld die in Antwerpen samen waren om te spreken over vrede. Om elkaar te leren kennen en om samen een weg
te vinden naar vrede.
Vergeving is de eerste
stap naar vrede. Antwoorden met het
goede, zodat het het hart van de mens van geweld kan verwarmen.
Bidden wij voor zoveel
plekken op de wereld waar mensen slecht behandeld worden, door oorlog, door
honger, door slavenarbeid, door geweld.
Bidden wij voor wie
ontvoerd werd, dat ze bevrijd mogen worden.
Bidden wij voor de mensen van geweld, dat de vergeving hun hart mag
bekeren en ook hen tot bewerkers van vrede mag maken.