Welkom

Welkom op de blog van het Land van de Regenboog. Op deze blog vind je wekelijks de tekst van de kinderliturgie tijdens de eucharistieviering van Sant Egidio, elke zondag om 17u in de Sint Carolus Borromeuskerk te Antwerpen.

Het Land van de Regenboog is een internationale beweging van en voor kinderen die zich willen inzetten om samen een betere en meer menselijke wereld uit te bouwen. Kinderen van 5 tot 12 jaar zijn welkom.


Meer info op de website van de gemeenschap van Sant Egidio.

zondag 17 augustus 2014

Jes 56, 1.6-7
Mt 15, 21-28

Beste vrienden,

Buiten het verhaal van de vlucht naar Egypte als kind en het verhaal dat we vandaag hebben gelezen, spreekt het evangelie niet over andere reizen van Jezus buiten Palestina.  De evangelist Mattheus had voordien vertelt dat Jezus aan het meer van Galilea was, waar hij de leerlingen in de boot liet gaan en hen achternaliep over het water.  Nu is Jezus uitgeweken naar het gebied van Tyrus en Sidon.  Een gebied dat toch wel meer dan 20 km verwijderd was van Galilea en in het huidige Libanon ligt.  Deze steden lagen aan de kust en waren als havensteden vol handelaars, die Feniciërs werden genoemd.  Er woonden veel rijke mensen, maar deze steden waren ook vol egoïsme en onrechtvaardigheid tegenover de armen. 

De profeten van het Oude Testament spreken dan ook vaak op strenge toon tegen de inwoners van deze steden.  Jesaja bv zegt:  Schaam je, Sidon, vesting van de zee, want de zee klaagt je aan.  En de profeet Ezechiël spreekt harde woorden over Tyrus: Daarom zegt God, de HEER: Ik zal je straffen, Tyrus, ik zal een vloed van volken op je afsturen, ze zullen op je aanstormen als de golven van de zee! omdat ze er zo weinig gelovig leefden. 

Je zou kunnen zeggen dat deze steden leefden zoals onze stad vandaag, alsof er geen God is en alsof ieder voor zichzelf alles maar mag beslissen zonder rekenschap af te leggen tegenover niemand.

Jezus bevindt zich dus in die regio en een vrouw komt naar Hem toe en ze vraagt Hem om medelijden voor haar dochter die door een vreselijke demon gekweld werd.  Het was een heidense vrouw, ze behoorde niet tot het volk van Israël.  (zoals de Samaritaanse die Jezus ontmoet aan de waterput).  Deze vrouw had zeker al horen spreken over deze jonge profeet uit Galilea en ze wou zeker de kans op genezing voor haar dochter niet ontlopen.  Want ze had waarschijnlijk geen tweede mogelijkheid om Jezus te ontmoeten.

Maar Jezus antwoordt haar niet.   De vrouw dringt echter aan en dan reageren de leerlingen: Stuur haar toch weg, anders blijft ze maar achter ons aan schreeuwen.  Zoals bij de wonderlijke broodvermeningvuldiging, willen de leerlingen liever ook deze vrouw wegsturen.  Jezus antwoordt dat zijn zending enkel voor het volk van Israël is.  Maar de vrouw blijft aandringen.  Heer, help mij!’  Het zijn dezelfde woorden die Petrus sprak toen hij uit de boot over het water naar Jezus toestapte en hij begon te twijfelen en in het water te zakken.  Heer, help mij.

En Jezus blijft weigeren!  Hij zegt dat het niet goed is om de kinderen hun brood af te nemen en het aan de honden te voeren.  Hij herhaalt dus dat hij eigenlijk alleen voor het volk van Israël is gekomen. 

Maar de vrouw geeft niet op.  Zeker, Heer, maar de honden eten toch de kruimels op die van de tafel van hun baas vallen.  De honden, daarmee bedoelde Jezus de heidenen, degenen die niet tot het volk van Israël behoorden. 

Deze heidense vrouw durft tegen Jezus in te gaan.  Ze gaat een strijd met Hem aan.  We zouden kunnen zeggen dat haar vertrouwen de weerstand van Jezus overwint.  Daarom zegt Jezus: U hebt een groot geloof!  En dat is iets wat niet vaak voorkomt in de evangelies.  Hij zegt het nog een keer en dan wel tegen de honderdman die kwam vragen aan Jezus om zijn slaaf te genezen die stervende was.  Ook deze centurio was een heiden.  Hij stuurde eerst een paar Joodse leiders naar Jezus met de vraag om zijn slaaf te helpen.  Wanneer Jezus op weg is naar hem, komt hij Jezus al tegemoet en hij zegt: Heer ik ben niet waardig dat Gij naar mij komt, maar spreek slechts één woord en mijn slaaf zal genezen zijn.  En Jezus zegt hierop: Zelfs in Israël heb ik niet zo’n groot geloof gevonden.   

Het evangelie leert ons hiermee dat het belangrijkste is om op Jezus te vertrouwen.  Want dat vertrouwen doet de angst verdwijnen.  Het vertrouwen van deze vrouw heeft Jezus ertoe gebracht om haar dochter te genezen.  Jezus kan immers niet weerstaan aan zo’n geloof.
 
Bidden wij dan dat ook wij mogen groeien in geloof en vertrouwen.   Bidden wij voor alle volkeren die lijden onder oorlog en geweld.  Bidden wij voor alle christenen die omwille van hun geloof vervolgd worden.