Joh 3, 16-18
Beste
vrienden,
Vandaag vieren we het feest van de
Drie-eenheid. Dat wordt altijd de zondag
na Pinksteren gevierd en hiermee starten we opnieuw de ‘gewone tijd’ van het
jaar. Het heet ‘gewone’ tijd omdat we
ons niet voorbereiden op iets speciaals (zoals bij de advent of de vasten) en
we geen groot feest vieren (zoals Kerstmis en Pasen).
De
drie-eenheid: dat is de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. We zeggen deze drie-eenheid telkens wanneer
we een kruisteken maken. Maar verder
denken we eigenlijk niet veel na over die drie-eenheid: het feit dat de Vader,
de Zoon én de Heilige Geest één zijn en niet drie verschillende dingen. Dit lijkt zo één van die dingen die we maar
moeilijk kunnen begrijpen.
Jezus
is God. Hij is één met God. En toch is die God mens geworden, hij heeft
onder ons geleefd en hij is aan de mensen gelijk geworden. Jezus, onze God, heeft zich klein en nederig
getoond, hij heeft zich laten vernederen en is aan God gehoorzaam gebleven tot
aan zijn dood aan het kruis.
Johannes
schrijft: God had de wereld zo lief dat Hij hen zijn enige zoon heeft gegeven,
zodat ieder in Hem zou geloven en het eeuwig leven zou ontvangen.
De drie-eenheid
is die liefde van God voor de mensen.
God die mens is geworden in Jezus.
En God die na de hemelvaart van Jezus de mensen niet alleen en verweesd
wil achterlaten maar hen zijn helper schenkt met Pinksteren: de Heilige Geest.
De
drie-eenheid is de eerste familie van God.
En in die familie worden wij allemaal opgenomen. Wij worden broers en zussen van elkaar. Wij
worden vooral ook broers en zussen van de armen.
Vandaag
is paus Franciscus op bezoek bij Sant Egidio in Rome. Hij zal er de armen ontmoeten (bejaarden,
daklozen, zigeunerfamilies, kinderen).
Hij zal die familie ontmoeten zonder grenzen: van Afrika tot Amerika,
van klein kind tot bejaarde, van rijke tot dakloze.
Het is
paus Franciscus zelf die vraagt dat wij een arme kerk zouden zijn mét de
armen. Hij vraagt alle christenen om de
armen een belangrijke plaats in hun leven te geven. Hij daagt ons uit om te leven volgens die
liefde die Jezus ons leert. De andere
liever zien dan jezelf.
In een
wereld waarin velen luid roepen dat je eerst aan jezelf moet denken, in een
wereld die bang is van wie zwak is of ziek, in een wereld die denkt dat oorlog
de enige oplossing is voor een conflict, is paus Franciscus hét voorbeeld van de liefde
van Jezus. Nederig en arm, zonder zwaar
oordeel over de anderen.
Gewoon
zelf je hart laten raken en veranderen.
Zodat honderden (misschien wel duizenden) rondom jou ook
veranderen. Je hart openen voor het
evangelie, voor die boodschap van liefde.
De drie-eenheid
is de gist van liefde die mensen samenbrengt en die een nieuwe familie doet
geboren worden.
Bidden
wij dan voor het bezoek van paus Franciscus, bidden wij voor de gemeenschappen
van Sant Egidio overal in de wereld, voor de armen die zij dienen, voor de
vrede in de wereld.
Bidden
wij voor onszelf. Dat wij ons hart
zouden raken door het evangelie, zodat wij de liefde van Jezus, van God, met de
hulp van de Heilige Geest, in de wereld kunnen brengen.